Shqetësimi për kohën

Një nga dhuntitë më të mëdha të All-llahut ndaj robërve të Tij është pa dyshim koha e bereqetshme.Vetë jemi dëshmitar për kalimin e shpejt të kohës.Me të vërtet koha është kaluese e cila nuk ka mundësi të kthehet pasi të kalon , e humbja e saj nënkupton një gjë e cila nuk kompenzohet e as nuk mund të përmbushet diqka prej asaj që ka kaluar.

Koha e kaluar është rrugë një kahshe.

Ajo është rrugë pa kthim.Dhuntit e Allahut s.v.t. janë të panumërta dhe nuk kemi mundësi ti numërojm ato.

"Dhe Ai ju dha gjithatë që e kërkuat (që kërkoi nevoja juaj) dhe, edhe në qoftë se përpiqeni t’i numëroni të mirat e All-llahut, nuk do të mund të arrini t’i përkufizoni (në numër). Vërtet, njeriu është i padrejtë dhe shumë përbuzës." (Ibrahim 34)

Buhariu, Tirmidhiu dhe Ibn Maxhe shënojn nga bin Abbasi se ka thënë pejgamberi s.a.v.s.: "Shumë njerëz ndaj dy dhuntive nuk janë të kujdesshëm e ato janë shëndeti dhe koha".

Ka thënë Hasan El Basiru ka thene: "O biri i Ademit! Ti nuk je as gjë veëtm se një grumbull ditësh.Me kalimin e një dite , kalon edhe një pjese e jotja".Gjithashtu ka thënë: "Kam takuar popuj të cilët më shumë kanë qenë të etur për ruajtjen e kohes se ju që jeni të etur për pasuri dhe dihrem".

Ka thene Ibn Kajimi ne librin e tij "Medarixhu-s-Salikin": "Brenga per kohen e kaluar!.Metvertet ajo eshte breng vdekjeprurese , koha shpejt kalon.Koha tek besimtaret eshte kohe e ibadetit dhe e dhikrit , kurse tek ata qe kerkojn knaqesin e Allahut koha per ta eshte afrimi tek Allahu , hallk e dhikrit dhe dorezimi i Allahut me tere shpirtin e tyre.Per ta koha eshte diqka me e qmuar se cdo gje tjeter , brengose dhe kujdeset qe mos ti kalon koha pa bere ibadet!.Koha e kaluar nuk mund te kompenzohet sepse koha e ardhshme mban ne vete obligime te veqanta".

Nese kohen tone nuk e shfrytezojme ne nenshtrimin ndaj Kirjuesit te gjithesise ateher do ta shfrytezojme ne mos bindje ndaj Tij.Nese nuk e kordinojm kohen duke e shfrytezuar ate me ato vepra te cilat zemrat tona i bejn te qeta na afrojn tek Allahu s.v.t. , ajo dot na parapri neve dhe keshtu do te jemi prej atyre te cilet kane mbet ne udhekryq te jetes keshtu qe dot behemi prej zullumqareve ndaj vet vetes.A mos vall jeta ne dynja nuk eshte aq e gjate qe nuk mund te kordinohemi per ta shfrytezuar ate , apo aq e shkurt sa ta lejojm ajo tna mbaj ne grusht?!

Sot jemi te gjithe me sprovat dhe pervojat tona , ta marim cdo dite nga ajo aq sa na nevoitet dhe aq sa munde ta perballojm. Ta gjejm baraspeshen ne mes detyrave qe ja kemi caktuar vetes te cilat duhet ti permbushim. Dhe mos te harojm ne detyren me te rendesishme dhe me te qmuar e ajo eshte nenshtrimi ndaj urdherave te Allahut s.v.t..

Te garojm me etje per ruajtjen e kohes dhe te grabisim cdo mement nga ajo duke mos e lere as nje moment tna ik kot duke mos e shfrytezuar ashtut siç duhej.

Përktheu: Teuhid.net

www.teuhid.net