Dy sëmundjet e gjuhës
Ibën Kajimi, All-llahu e mëshiroftë, thotë:
Gjuha i posedon dy sëmundje të mëdha, nëse shërohet nga njëra nuk shërohet nga tjetra: Sëmundja e të folurit dhe sëmundje e heshtjes. Mund të jetë çdonjëra prej tyre më e keqe se tjetra.
Ai që hesht nga e vërteta është shejtan memec, i ka bërë mëkat All-llahut, subhanehu ve teala.
Folësi në të kotë është shejtan folës, i ka bërë mëkat All-llahut, subhanehu ve teala.
Shumica e njerëzve janë të humbur në këtë kuptim dhe gjenden në mes këtyre dy rrymave, shejtanë memecë ose shejtan folës.
Kurse pasuesit e të vërtetës dhe mesatarët i mbrojnë gjuhët e tyre nga e kota dhe flasin në atë çka iu sjell dobi në Ditën e Gjykimit.