Katër parimet që e ndajnë Dinin e muslimanëve nga feja e Sekularistëve

Në emer të Allahut, Mëshiruesit, të Gjithëmëshirshmit



Falendërimet i takojnë vetëm Allahut, Zotit te botërave. Paqa dhe mëshira qofshin mbi më fisnikun e Profetëve dhe të Dërguarve, mbi Profetin tonë Muhammed, mbi familjen e tij dhe të gjithë shokët e tij.



Më pas:



Ky është një hartim i shkurtër mbi disa parime me të cilat muslimani mund ta dallojë Dinin e tij madheshtor nga paganizmi i ri - shirku modern që quhet “sekularizëm” (al‘Ilmanijjah)– në menyrë që muslimani mund të heq dorë dhe të largohet nga ky dhe pasuesit e tij, “sekularistët” (al-‘Ilmanijjun).



Gjithashtu, që të jete muslimani i lirë (1- Bera’ah) nga ata, qe t’i refuzojë ata (2-Kufr/Tekfir), të jetë në armiqësi (3-‘Adaauah) me ta, t’i percmoëe ata (4-Baghdhaa’) dhe të luftojë (5-Xhihad) kundër tyre qofshin ata akademik, edukatorë, politikanë, udhëheqës, gazetarë, te pasur, perfaqësues, apo teoritë, qeveritë dhe organizatat etj.



Keto katër parime janë:



1) Mushrikët tek të cilët u dërgua i Dërguari i Allahut (salAllahu alejhi we sel-lem) gjithashtu besuan se nuk ka askush tjetër Rububijje (sundim) pervec Allahut. Allahu thotë: “Thuaj: "Kush ju furnizon me ushqim nga qielli e toka, kush e ka në dorë të dëgjuarit e të pamët (tuaj), kush nxjerr të gjallin nga i vdekuri e kush nxjerr të vdekurin nga i gjalli, kush rregullon çdo çështje?" Ata do të thonë: "All-llahu". Ti thuaj: "A nuk frikësoheni?" (dënimit).” [Junus, 31]


Allahu gjithashtu thotë:



Thuaj: "E kujt është toka dhe çdo gjë që ka në të, nëse jeni që e dini?" Ata do të thonë: "E All-llahut". Atëherë thuaju: "Përse pra nuk mendoni?" Thuaj: "Kush është Zoti i shtatë qiejve dhe Zot i Arshit të madh?" Ata do të thonë: "All-llahu!" Thuaju: "E pse nuk frikësoheni pra?" Thuaj: "Në dorën e kujt është i tërë pushteti i çdo sendi, dhe Ai është që mbron (kë të do), e që prej Atij nuk mund të ketë të mbrojtur; nëse jeni që e dini?" Ata do të thonë: "Në dorë të All-llahut!" Thuaj: "E si mashtroheni pra?" [El-Mu’minun, 84-89]



Allahu gjithashtu thotë: "Dhe shumica e tyre nuk e beson ndryshe All-llahun, vetëm se duke i shoqëruar (zota të tjerë). [Jusuf, 106]



Por edhe pse kishin besimin në Rububijjen vetëm të Allahut, kjo nuk i bëri ata të hyjnë në Islam. I Dërguari i Allahut (salAllahu alejhi we sel-lem) i luftoi ata dhe kryejti tekfir mbi ta (i shpalli kafira). Dhe sekularistët – duke mos përfshirë këtu ekstremistët (ateistet) – gjithashtu besojnë në Rububijjen e Allahut. Ata i posedojnë disa nga Ibadetet, por kjo prap nuk i bën që të hyjnë në Islam (d.t.th. nuk i bën muslimanë). Ndërsa sa i përket ekstremistëve, ata janë me të rëndë, sepse thonë “La ilah, La Rabb” (Nuk ka asnjë të Adhuruar me Meritë, s’ka Zot) dhe kjo jetë është vetëm materiale.



2) I Dërguari i Allahut (salAllahu alejhi we sel-lem) erdhi tek një popull i cili kishte legislacione të ndryshme dhe ligje me të cilat ishin mësuar të gjykojnë mes vete gjatë problemeve dhe në raste të tjera; Ata gjithashtu kishin tradita injorante (tradita nga koha e injorances) të cilat i ndiqnin. Por ata nuk i pranuan urdherat e Allahut, as udhëzimin e Tij.

Pra, i Derguari i Allahut (salAllahu alejhi we sel-lem) i refuzoi dhe i luftoi ata dhe nuk i konsideroi si muslimanë.



Dhe legjislacioni i tyre është sic shihet në thenien e Allahut:


“Dhe mos hani nga ajo që (para therjes së saj) nuk është përmendur emri i All-llahut, vërtet ajo (ngrënia) është mëkat. Djallëzit i nxisin miqtë e vet që t’ju polemizojnë juve, e nëse i dëgjoni ata, atëherë jeni si ata (idhujtarë). [El-En’aam, 121]



Dhe Allahu gjithashtu thotë lidhje me Kurejshitët dhe ata që i pasuan:


“A mos kanë ata ortakë (zota ose idhuj) që u përcaktuan atyre fé, të cilën nuk e urdhëroi All-llahu?” [Shura, 21]



Dhe sekularistet gjithashtu kanë fabrikuar legjislacione, ligje, gjykata provinciale, qofshin kombëtare apo ndërkombëtare. I perdorin ato per gjykim mes tyre. Dhe gjithashtu kanë tradita injorante te cilat i quajnë “të civilizuara”, “të përparuara” dhe “të zhvilluara”. Por ata nuk kanë pranuar urdhërat e Allahut, as udhëzimin e Tij. Prandaj nuk ka asnjë rrugë tjëter përveçse të bëhët tekfir mbi ta dhe të mohohen.



3) I Dërguari i Allahut (salAllahu alejhi we sel-lem) erdhi tek një popull që e kishin bërë fenë më pak të rëndësishme se sa që ishte në realitet. Për shembull, ata e adhuruan Allahun në kohë të vështira. Por kur u lehtësohej gjëndja ata bënin shirk.
Allahu na ka lajmëruar për ta duke thënë: “(Idhujtarët e dinë për All-llahun pse) Kur hipin ata në anije (u këputet lidhja me tokën dhe frikësohen) i luten sinqerisht All-llahut, e kur i shpëton ata (dhe dalin) në tokë, qe, po ata të njëjtit i lusin idhujt” [Ankebut, 65]



Dhe në të njejtën mënyre ata i dedikonin disa gjëra Allahut, dhe gjëra të tjera idhujve, siç qëndron në thënien e Allahut: “…ata (idhujtarët) ndanë një pjesë për All-llahun dhe thanë: “Kjo është për All-llahun, si mendonin ata, e kjo është e idhujve tanë”. Ajo që ishte për idhujt, nuk shkon te All-llahu, e ajo që është për All-llahun, shkon te idhujt e tyre. Sa gjykim i shëmtuar është ai që gjykojnë (pjesën e idhujve e plotësonin nga ajo e All-llahut, në rast nevoje, e të All-llahut jo).” [El-En’am: 136]



Sa i përket sekularistëve, ata adhurojnë Allahun në xhami gjatë Ramazanit, gjatë martesës dhe divorcit dhe në momente tjera që janë të veçanta. Dhe pas kësaj ata i rikthehen legjislacionëve të tyre dhe traditave të devijuara.



4) I Derguari i Allahut (salAllahu alejhi we sel-lem) erdhi tek mushriket ndërsa ata adhuronin shumë gjëra të ndryshme. Ekzistonin ata që adhuronin figura dhe idhuj. Ekzizistonin ata që adhuronin engjëjt dhe xhinnët. Ekzistonin ata që adhuronin yjet dhe zjarrin. Ekzistonin ata që adhuronin Isain, të birin e Merjemes (alejhis-selam) dhe Profetë të tjerë (alejhimus-selam) dhe njerëzit e drejtë që kishin vdekur.



Por i Derguari i Allahut (salAllahu alejhi we sel-lem) nuk dalloi asnjërin prej tyre. Që të gjithë ishin etiketuar me kufr dhe kundër të githëve është luftuar.


Sekularistët janë mu si këta (të lartpërmendurit), ata kanë shumë gjëra që i adhurojnë. Dhe ata janë parti (grupe) që e quajnë vetën me emra te Ma’bud-it (ata të cilët i adhurojnë) të tyre.



Ekzistojnë ata që adhurojnë Amerikanët.



Ekzistojnë ata që adhurojnë Europianët.



Ekzistojnë ata që adhurojnë Rusët.



Ekzistojnë ata që adhurojne urdhërin e botës së re (NEW WORLD ORDER).



Ekzistojnë ata që adhurojnë udhëheqësit dhe teoritë.



Ekzistojnë ata që adhurojnë patriotizmin, nacionalizmin dhe racën e tyre.



Ekzistojnë ata që adhurojnë udhëheqjen (kryesinë).



Dhe nuk ekzsiton asnjë dallim mes gjithë këtyre dhe arabëve pagan as në Kufr, as ne apostazi (d.t.th. në braktisjen e fesë).



Sheikh 'Ali bin Khudajr el-Khudajr



Përktheu: Teuhid.net