Fetwa Salih el-Uthejmin rreth nxenesve te dijes…..

Pyetje-Cfarë mendimi keni ju shejh për disa të rinj,vecanërisht për disa nxënës dije,puna e të cilëve është bërë të folurit mbi njëri-tjetrin,largim i njerëzve nga njëri-tjetri dhe paralajmërimi që njerëzit të ruhen prej njërit apo tjerit?A është e lejuar kjo punë,dhe a merret shpërblim apo dënim për këtë?

Pergjigje-Ajo që mendoj unë është se kjo punë ështëharam(e ndaluar).Nëse nuk i lejohet ta përflasë e ta përgojjë të diturit prej tyre!? Është obligim për njeriun besimater të mbajë gjuhën nga përgojimi i vëllezërve besimtarë:

”O ju besimtarë,largojuni (ruhuni) shumë prej paragjykimeve,se disa prej tyre janë gjunah,mos spiunoni e mos përgojoni njëri -tjetrin,a dëshiron dikush prej jush të hajë mishin e vëllait të tij të vdekur?Ju e urreni këtë gjë,pra frikësojuni All-llahut…
Dhe ta dijë ai që është sprovuar me të folurit mbi dijetarët,se kjo gjë do të bëhet shkas që ai mos pranoë të vërtetën që thonë dijëtarët e përfolur prej tij.Kështu që më pakta në këtë rast,është të marrë gjunahun e refuzimit të së vërtetës,e për më tepër se kaq,është se ai nuk ka përfolur e përgojuar një njeri të thjeshtë,por trashëgimtarin e Profetit (salallahu alejhi ue selam).
Dijetarët janë trashëgimtarët e profetëve,nëse do të vlerësheshn qëndrimer e dijetarëve gabim e të përfliteshin,njerëzit nuk do të besonin më në dijen e tyre,edeh pse është trashëguar nga Profeti(salallahu alejhi ue selam).Dhe si rrjedhojë do të fillojë mosbesimi në gjërat e Sheriatit që i thonë dijëtarët.Nuk po them që dijetarërt nuk gabojnë,sepse cdo njeri gabon,por nëse shikon ndonjë gabim te dijietari sipas mendimit tëne,bisedo më të dhe sqarohu.Nëse të del në pah se e vërtata është me të,e ke obiligim ta ndjekësh mendimin e tij.Nëse të rezulton e kundërta,por ai ka argument dhe arsyetim fetar,të del obligim të mbash gjuhën.Nëse nuk ka argument ose arsetim,ki kujdes prej thënies së tij,sepse pranimi i gabimit nuk lejohet.Por mos e përfol përderisa ai është shquar si dijetar i ciltër e i sinqertë.
Nëse do të fillonim të përflisnim dijetarët e njohur për sinqeritet,për shkak të gabimeve që kanë bërë në cështjet e juriprudencës islame,kjo do të na conte që të përflisinim edhe dijetarët e mëdhenj,prandaj kundërjt gabimeve të dijetarëve është detyrë të mbajmë qëndrimin që e përmendëm më lart.
Kur sheh te dijetari një gabim,atëher diskuto me të,sepse në këtë rast ose do të dalë në pah që e vërteta është me të dhe do ta pasosh,ose që është me ty dhe do të të pasojë.Nëse asnjëra palë nuë qartësohet dhe mbetet mosmarrëveshja lidhur me cështejen në diskutim,atëherë cdonjëri le të mbajë mendimin e tij,por ti duhet të ruash gjuhën ndaj dijetarit.
Falenderimi i takon Allahut sepse”hilafi” (mospajtimi) nuk ka ndodhur vetëm në këtë kohë,ai ka qenë që në kohën e sahabëve dhe vahdon deri në ditët e sotme.Por,nëse atij (kundërshtarit në mendim) i bëhet e qartë e vërteta dhe vazhdon të kunbëngulë në gabimin e tij për të shfaqur veten triumfues (pa të drrejt), në këtë rast duhet ta sqarosh këtë gabim në mënyrë që të tjerët të mos bien në të.
Nuk lejohet të nisësh dematin i motiuar nga qëllimi për të nënvlerësuar kundërshtarin dhe për t’u hakmarrë ndaj tij,sepse nëse këtë cështje ai eka gabim,mund të ketë të drejtë në cështje të tjera.
E rëndësishme është që unë i tërheq vërjetjen vëllezerve të mi, të largohen nga kjo bela (fatkeqësi) dhe nga kjo sëmundje,sikurndër e lus Allahun të na shëroj nga cdo gjë që dëmton fenë tonë dhe jetën tonë në dunja.
Shejh ibn Uthejmin

Allahu ju shperblefte per kete fetwa...