LLOJET E KUFRIT TË MADH
Kufri i madh ndahet në pesë lloje, të cilat i ka sqaruar Ibn Kajimi në thënien e tij: "Kufri i madh ndahet në pesë lloje: Kufri i përgënjeshtrimit, kufri i mendjemadhësisë , kufri i mohimit të vërtetës duke e njohur atë si të vërtetë, kufri i refuzimit, kufri i dyshimit dhe kufri i nifakut (dyftyrësisë).
Sqarim i këtyre llojeve:
1. Kufri i përgënjeshtrimit është bindje, që të dërguarit janë gënjeshtarë. Ky lloj është pak i përhapur ndër pabesimtarët, ngase Allahu i ka ndihmuar dhe i ka pajisur të dërguarit me argumente të mjaftueshme, të cilat e argumentojnë pejgamberllëkun e tyre dhe me këto argumente u është sqaruar njerëzve e vërteta, duke mos lënë arsye për përgënjeshtrimin e tyre. Allahu thotë për Faraonin dhe popullin e tij: “Dhe, edhe pse bindshëm besuan në to (se ishin nga Zoti), i mohuan në mënyrë të padrejtë e me mendjemadhësi”. [En-neml – 14]
Dhe gjithashtu i ka thënë të Dërguarit të Tij: “...e ata nuk të përgënjeshtrojnë ty, por mizorët mohojnë argumentet e All-llahut”. [El-En'am – 33]
Gjithashtu ka mundësi që ky kufër të quhet përgënjeshtrim, sepse ky është përgënjeshtrim me gjuhë.
2. Kufri i mendjemadhësisë është i ngjashëm me kufrin i Iblisit të mallkuar, i cili nuk e mohoi urdhrin që është nga All-llahu, mirëpo nuk iu nënshtrua atij nga mendjemadhësia.
Ngjashëm me këtë lloj të kufrit është edhe kufri i atyre që e kanë besuar të Dërguarin se ai ka ardhur me të vërtetë nga All-llahu, mirëpo me gjithë këtë besim, ata nuk i janë nënshtruar thirrjes së të Dërguarit nga mendjemadhësia.
Ky lloj i kufrit është më së shumti i përhapur në mesin e atyre që i mohojnë të dërguarit e All-llahut, sikurse na rrëfen All-llahu në Librin e Tij për Faraonin dhe popullin e tij: Dhe thanë: “Si t’u besojmë dy njerëzve që janë si ne, kur populli i tyre është në shërbimin tonë?” [El-Mu’minun - 47]
Gjithashtu All-llahu na rrëfen se si u janë përgjigjur pupulli të dërguarëve të tyre: Ata thanë: “Ju nuk jeni tjetër pos njerëz siç jemi edhe ne...”. [Ibrahim – 10]
“Themudi përgënjeshtroi për shkak të arrogancës së vet”. [Esh-Shems – 10]
Poashtu ky është kufri i jehudëve, ashtu siç na rrëfen Allahu për ata në Librin e Tij: “E kur u erdhi atyre prej All-llahut libri (Kur'ani) që është vërtetus i atij, që e kishin pranë, e që para se t'u vinte e kërkonin ndihmën e tij kundër mosbesimtarëve, e mohuan atë (Muhammedin) që e njihnin, kur u erdhi. Pra mallkimi i All-llahut qoftë kundër mosbesimtarëve!”. [El-Bekare - 89].
Dhe gjithashtu thotë: “Atyre që ua kemi dhënë librin, ata e njohin atë (Muhammedin) siç i njohin bijtë e vet”. Poashtu ky është kufri i Ebu Talibit i cili e besoi Muhamedin [alejhiselam] dhe nuk dyshoi në të se është i Dërguar, mirëpo e pengoi pozita e prindërve të tij që të largohet nga besimi i tyre dhe të dëshmojë se ata kanë qenë pabesimtarë.
3. Kufri i refuzimit është refuzimi i të Dërguarit me të dëgjuar dhe me zemër, as nuk e beson atë e as nuk e mohon, as nuk e ndihmon e as nuk e lufton dhe nuk i intereson ajo me të cilën ka ardhur i Dërguari. Siç i ka thënë njëri prej bijve të Abdu Jalilit të Dërguarit tonë [alejhiselam]: Po të them ty disa fjalë për Allahun, nëse ti je i sinqertë në atë që thërret ti je më i lartë se sa të të kundërshtoj unë, po nëse je gënjeshtar ti je më i ulët se sa të të flas unë.
4. Kufri i dyshimit është nëse një person nuk është i vendosur në besimin e të Dërguarit, e as në mohimin e tij, mirëpo dyshon në çështjen e tij, dhe ky dyshim nuk vazhdon vetëm nëse ky person nuk i mediton argumentet me të cilat kanë ardhur të dërguarit, as nuk i dëgjon ato e as nuk i mediton, se sikur t’i meditonte ato nuk do t’i mbetë as një pikë dyshimi në të Dërguarin sepse ato argumente e obligojnë besimin në të Dërguarin në mënyrë të veçantë nësë shikon në të gjitha argumentet. Ato e vërtetojnë pejgamberllëkun e të Dërguarit ashtu siç e vërteton pamjen e diellit ditën.
5. Kufri i nifakut (dyftyrësisë) ky është kur personi me gjuhen e tij e shpreh besimin, ndërsa në zemër e fshehë mosbesimin, dhe ky lloj quhet nifaku i madh.
Shejh Muhamed Bin Mahmud El-Hudajri
Përktheu: Gazmend Bajraktari